Choroby autoimmunologiczne, czyli dysfunkcje układu autoimmunologicznego

Choroby autoimmunologiczne dosięgają coraz większej częściej naszego społeczeństwa, o ile medycyna jest już w stanie je rozpoznać, o tyle przyczyny ich powstawania nadal pozostają niejasne.

Wiadomo jednak, że na ich rozwój wpływ ma immunologia naszego organizmu. To, w jaki sposób układ immunologiczny funkcjonuje, sprawia, że produkowane w naszym ciele komórki mogą zacząć być niszczone.

Choroby autoimmunologiczne to schorzenia, które wpływają na obniżenie naszej naturalnej odporności. Tym samym stajemy się mniej odporni na zagrażające nam zagrożenia. W wyniku zachwiania swojego funkcjonowania układ odpornościowy zaczyna reagować na obce antygeny. W efekcie zaczyna dochodzić do zaburzeń mechanizmów autotolerancji, dzięki którym z kolei ludzki układ odpornościowy staje się jeszcze bardziej wrażliwy na komórki własnego organizmu. Wskutek tego system immunologiczny samoistnie zaczyna je atakować oraz niszczyć.

W chwili obecnej nie ma skutecznego leku na choroby autoimmunologiczne.

Z nieznanych powodów kobiety są bardziej podatne niż mężczyźni. Szacuje się, że w skali całego świata cierpi na nie ok. 3-8% całej populacji. Objawami są najczęściej spadek odporności, zwiększona podatność na infekcje oraz wiele innych chorób wewnętrznych oraz skórnych.

Dokładne przyczyny występowania zaburzeń autoimmunologicznych
niestety nie są dokładnie znane. Wykazuję się jedynie czynniki ryzyka.

Uważa się, że znaczenie mają czynniki genetyczne, czyli bardziej podatne na te choroby są osoby, w których rodzinie schorzenia te już występowały. Czynnikiem decydującym o tym, czy zaburzenie się rozwinie, czy nie, są mechanizmy środowiskowe, niepożądane działanie zażywanych leków, czy też przebytych infekcjach wirusowych. Ogromne znaczenie ma także stres oraz to, w jaki sposób na niego reagujemy. Okazuje się również, że nie bez znaczenia jest i sposób, w jaki się odżywiamy. Niezrównoważona dieta sprzyja rozwojowi chorób autoimmunologicznych.

Tego rodzaju schorzenia mają bardzo zróżnicowane objawy. Za szczególnie alarmujące objawy można uznać dysfunkcje, które dość niespoedziewanie objawiają się u osoby dotychczas niemające problemów zdrowotnych.

Wśród najczęściej występujących objawów chorób autoimmunologicznych należy wymienić m.in.:

• Długotrwałe poczucie zmęczenia
• Zmiany skórne
• Nagłe tycie lub utratę kilogramów – o ile nie są spowodowane dietą i sposobem odżywania się
• Chroniczne bóle stawów
• Zwiększone pragnienie
• Zespół suchego oka
• Problemy zdrowotne z wątrobą

Choroby autoimmunologiczne należą do bardzo szerokiej grupy schorzeń, które mogą objawiać się na wiele sposobów.

Do najczęstszych schorzeń autoimmunologicznych należą choroby takie jak:

• choroby tarczycy: Gravesa-Basedova oraz Hashimoto,
• choroby stawów: odczynowe zapalenie (REA) oraz reumatoidalne zapalenie stawów (RZS),
• choroby tkanki łącznej: toczeń rumieniowaty układowy (SLE), toczeń rumieniowaty noworodków (NLE), toczeń rumieniowaty indukowany lekami (DI-SCLE), mieszaną chorobę tkanki łącznej (MCTD), postępującą twardzinę układową (PSS), zespół antyfosfolipidowy (APS),
• choroby układu nerwowego i/lub mięśni: zapalenie skórno-mięśniowe (DM) oraz zapalenie wielomięśniowe (PM), miastenię (MG), stwardnienie rozsiane (MS), syndrom Sjögrena (SS),
• choroby wątroby: pierwotna żółciowa marskość wątroby (PBC) oraz autoimmunologiczne zapalenie wątroby (AIH),
• niedokrwistość Addisona-Biermera,
• celiakię,
• cukrzycę,
  
• schorzenia jelit

Ich objawy mogą dotyczyć osób w różnym wieku, płci, a także obejmować wywołanymi zmianami chorobowymi różne narządy. Niestety z reguły są one trudno widoczne, przez co jeszcze ciężej je wykryć.

Najczęściej wymieniane przez lekarzy choroby autoimmunologiczne skóry to:

• Atopowe zapalenie skóry
• Bielactwo
• Łuszczyca
• Łysienie plackowate
• Pęcherzyca

Jak wyleczyć choroby autoimmunologiczne? Czy można na to spojrzeć inaczej?

Leczenie zaburzeń autoimmunologicznych ma na celu pobudzenie oraz przywrócenie dawnej tolerancji immunologicznej. Zatem głównym zadaniem jest odbudowa systemu odpornościowego.

Człowiek to istota energetyczno-duchowa, nawet dobrze znane nam ciało fizyczne, to też forma ciała energetycznego. Człowiek cały czas przebywa w środowisku energetycznym, które jest dla nas niewidoczne i ma znacznie większy udział w kształtowaniu naszego życia, niż sobie wyobrażamy.

Myślli i emocje modyfikują nasze otoczenie, w którym żyjemy, za pomocą własnej energii. Ma to wpływ na procesy biologiczne ciała fizycznego i bezpośredni wpływ na energię komórkową - tę dopiero niedawno odkryła współczesna nauka (Energia komórkowa produkowana i przechowywana jest w organizmie w postaci ATP (adenozynotrójfosforan). Jest to biologiczna energia niezbędna do funkcjonowania wszystkich komórek. Energia z ATP podtrzymuje wszystkie komórki przy życiu).

Natura obdarzyła nas zdolnościami wzmacniającymi zdolność organizmu do dawania sobie rady ze stresem poprzez wspomaganie prawidłowych funkcji organizmu z biologicznego i fizjologicznego punktu widzenia. Właściwości podnoszące energie przynoszą istotne korzyści dla organizmu utrzymując prawidłową homeostazę.

W organizmie nieustannie zachodzi ogromna ilość procesów wymagających względnie stałych warunków. Oznacza to, że parametry określające stan wewnętrznej harmonii mogą wahać się tylko w określonych granicach. Jednocześnie zmienność środowiska zewnętrznego otaczającego nas znacznie się waha, co doprowadza do zaburzeń i wewnętrznej nierównowagi. Wpływ zmieniających się warunków zewnętrznych mogłoby dość szybko doprowadzić do zaburzeń w funkcjonowaniu organizmu, gdyby nie jego zdolność do zachowania względnie stałego środowiska wewnętrznego. Taki stan dynamicznej równowagi wewnętrznej nazywa się homeostazą. O jej utrzymaniu decyduje wewnętrzny system automatycznej kontroli wielu procesów życiowych, umożliwiający utrzymanie między innymi: odpowiedniej temperatury ciała, PH krwi, ciśnienia krwi, stężenia związków chemicznych w płynach ustrojowych (np. hormonów i glukozy).

W tym aspekcie upatruje się rolę energii życiowej, którą nazywamy bioenergią, a działania profilaktyczne i prozdrowotne bioenergoterapią, posiadającą właściwości wspomagania zarówno homeostazy jak i mechanizmów adaptacyjnych organizmu. Te możliwości są tym bardziej istotne, ponieważ istnieje wiele sytuacji w których organizm narażony jest na działanie czynników, które zakłócają jego czynności, a w sytuacji gdy ich działanie się przedłuża, są zagrożeniem dla homeostazy organizmu. Czynniki te nazywane są stresorami, a odpowiedź organizmu na ich działanie – stresem.

Sprawdź sam, ile możesz sobie pomóc!