Na czym polega pokochanie siebie?

Kluczem do pokochania siebie, czyli przerobienia pierwszej lekcji w szkole samodoskonalenia, jest uświadomienie sobie własnego pochodzenia i duchowej doskonałości. Człowiek, ewoluując na Ziemi, przez kolejne wcielenia uczy się miłości. Wszyscy ludzie, niezależnie od swoich poprzednich dokonań (wcieleń), muszą na początku pokochać siebie - czyli odnaleźć własną duchowość.

Muszą doświadczyć swojego boskiego pochodzenia i pojąć, że mają w sercu promień łączący z Ojcem oraz potężną, uśpioną moc. Powinni odczuć i zrozumieć, że ich powinnością jest wspaniałe, szczęśliwe życie w radości i harmonii z innymi ludźmi oraz całym Wszechświatem. Wielu z nas wciąż zadaje sobie pytanie: Kim tak naprawdę jestem? Wielu twierdzi, że mieszanina białek, którą można rozłożyć na pojedyncze atomy. Niewielu zdaje sobie jednak sprawę, że najważniejsze są w tym wszystkim dusza i duch - nasze duchowe powołanie, które zespala atomową całość i dzięki temu człowiek może przejawić się w materii. A kto ludzką istotę powołuje do życia? Metrykalni rodzice uczestniczą jedynie w procesie biologicznego zrodzenia, który zaplanowały Siły Wyższe. Naszym prawdziwym rodzicem jest Stwórca, nazywany Bogiem-Ojcem. Jesteśmy doskonałością wyrosłą z Jego Własnej Istoty. Jesteśmy cudem stworzenia, któremu odmawia się prawa do własnej doskonałości. Jesteśmy aniołami, które na czas żywota zapomniały o boskim pochodzeniu i nie potrafią dostrzec swoich pięknych skrzydeł. Tak mówi o nas anioł Dakdaani: ..Człowiek jest wspaniała istotą, lustrem ducha, w którym odbijają się marzenia wszystkich istot, cudem natury, w który wkomponowano całą prawdę o Bogu. Niczym w księdze życia zawarto w nim sekrety przeistoczeń, jakim podlega dusza wszechświata w swojej pierwotnej wędrówce do Źródła. Jest tak doskonały, że ma prawo podlegać przemianom, na jakie aniołowie mogą sobie pozwolić jedynie w zamysłach. Jako jedyny może w pełni doświadczać zarówno dobra, jak i zła, i poprzez to doświadczenie zyskiwać moc kreacji zdolną tworzyć całe wszechświaty, zdolną ujmować Boga w nieskończonej ilości odcieni.

Czy stwarzający nas Lenarii mógł popełnić błąd? Pytanie retoryczne, choć gdy myślimy o naszym osobistym wrogu, np. złośliwym przełożonym, który systematycznie gnębi nas w pracy, to podejrzewam, że w tym jednym przypadku mamy wątpliwości.

Każdy z nas jest swoistą duchową doskonałością, którą dopiero w ziemskim Alkatraz niszczy więzienne prawo. Każdy z nas rodzi się czysty, nie skalany grzechem, czemu zresztą zaprzecza Kościół, robiąc na tym doskonały interes. Gdy pokochamy siebie w 100%, wyleczymy się ze wszystkich kompleksów oraz przestaniemy czekać na cudzą akceptację własnego postępowania. Nie będziemy też przejmować się niedoskonałościami naszego fizycznego ciała ani lęku przed czyimiś negatywnymi osądami.