Coronavirus, czy należy się go bać?

Wirusy zawierają materiał genetyczny - kod - RNA lub DNA

- na wirus można działać zarówno na jego kod jak i energetykę -

- daje to spore możliwości w przeciwdziałaniu na każdy wirus -

Szkolna wiedza na temat wirusów

Wirusy to najmniejsze i najbardziej prymitywne drobnoustroje występujące w przyrodzie. Nie wiadomo nawet, czy można je zaliczyć do istot żywych, gdyż zbudowane są tylko z materiału genetycznego – kwasu nukleinowego oraz otaczającej go ochronnej otoczki białkowej. Ponieważ wirusy samodzielnie nie mogą prowadzić żadnych procesów życiowych, takich jak przemiana materii, wzrost, synteza białek czy rozmnażanie, muszą w celu budowy nowych cząsteczek korzystać z obcych komórek, których procesy metaboliczne podporządkowują swojej informacji genetycznej.

Wg podstawowej maksymy w immunologii antygeny powodują wytwarzanie przeciwciał. Zanim bakteria czy wirus zacznie replikować swoje RNA lub DNA musi najpierw przyczepić się do błon śluzowych przyszłego nosiciela. Do tego wykorzystuje cukry znajdujące się na własnej powierzchni. Te cukry w immunologii nazywane sa antygenami. Każda taka struktura cukrowa posiada aktywny cukier końcowy nazywany determinantą antygenową. Ale wiele wirusów posiada nie jeden (monowalentne) a wiele (poliwalentne) takich cukrów aktywnych. Wszystko zależy od tego ile takich determinant posiada wirus. Wystarczy je zidentyfikować. To wcale nie jest takie łatwe, ani trudne jeśli się rozumie proste zależności chemiczne. Dzięki metodzie "zamka i klucza" nie trzeba odkrywać całej struktury białkowej. Po identyfikacji tych determinant wystarczy znaleźć identyczne substancje występujące w roślinach i wydobyć z nich fitoaglutyniny. Taki specyfik wystarczy rozpylać w postaci aerozolu. Zwiąże on determinanty na powierzchni wirusa zanim te dostaną się na błony śluzowe i tam zaczną się replikować. Być może, można z tych roślin zrobić herbatki ziołowe i pić kilka razy dziennie.

Trochę statystyki

Jak podaje Państwowy Zakład Higieny w samym lutym w Polsce na grypę zachorowało blisko 800 tysięcy osób. W tym samym czasie zmarły 23 osoby. 

Z danych Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego-Państwowego Zakładu Higieny wynika, że w lutym 2020 roku na terenie całej Polski odnotowano ponad 820 tysięcy przypadków zachorowań oraz podejrzeń zachorowań na grypę.

Średnia dzienna zapadalność wynosiła 80,4 na 100 tys. ludności. Z powodu sezonowej grypy między 1 a 29 lutego zmarły 23 osoby. W poprzednim sezonie grypowym tzn od 1 września 2018 r. do 7 kwietnia 2019 r. zdiagnozowano prawie 3,7 mln zachorowań i podejrzeń zachorowań. Odnotowano wówczas 143 zgony z powodu grypy, najwięcej od ponad pięciu lat.

Koronawirus w Polsce:

- stan na dzień 17 marca 2020 r. (trwa to już 2-3 tygodnie) odnotowano 221 przypadków z potwierdzeniem koronowirusa (5 osób zmarło na skutek powikłań).

- stan na dzień 24.03.2020r . odnotowano 799 przypadków z potwierdzeniem koronowirusa

- stan na dzień 30.03.2020 r. odnotowano 1 905 przypadków z potwierdzeniem koronowirusa (liczba przebadanych próbek 42 783 - stan na 29.03.2020r.), w tym 26 osób zmarło

- stan na dzień 26.04.2020 r. odnotowano 11 617 przypadków z potwierdzeniem koronowirusa (liczba przebadanych próbek ponad 290 tys.), w tym 535 osób zmarło.

Statystycznie nie jest to nic nadzwyczajnego.

Wirusologia lekarska – podręcznik dla studentów medycyny pod red. Leona Jabłońskiego.

Profesor Jabłoński był jednym z najwybitniejszych epidemiologów i wirusologów. Na stronie 170 i czytamy "Coronavirus". "Wyodrębniono u chorych na małe schorzenia układu oddechowego – nieżyty górnych dróg oddechowych i zapalenia oskrzeli”. A na stronie 172: "Wirusy występują u dorosłych, od dzieci nie wyosabnia się ich … Prawdopodobnie przenoszą się drogą kropelkowo-powietrzną… Profilaktyka… Obowiązują zasady takie jak przy innych wirusowych chorobach dróg oddechowych”. Grupa Coronavirus była odkryta ponad pięćdziesiąt lat temu, a dokładnie w 1965 roku. Więcej, już wiedziano, że w porównaniu z innymi wirusami, koronawirus jest dosyć łagodny.

Pandemia strachu trawa ....

Dane wg GUS (Zdrowie i ochrona zdrowia w 2017 r.)

• Dane i Analizy (Dane pochodzą z Narodowego Istytutu Zdrowia Publicznego-PZH)
  
• Statystyki zakażeń i zgonów z powodu COVID-19 z uwzględnieniem zaszczepienia przeciw COVID-19 (Przygotowanie danych: Departament Centrum Analiz)
  
• https://www.worldometers.info
  

O z idioceniu mediów, w tym okresie nawet nie warto wspominać. Wzbudzanie strachu wydaję się celowym działaniem. Tylko po co? Komu na tym zależy?

W tym samym czasie dla przykładu: dane z Niemiec.

W roku 2013 umarło ponad 67 000 osób z powodu sepsy (miały sepsę lub jeszcze inne schorzenie ORAZ sepsę). 67 000 / 365 = 186 umarło dziennie.

Stosunek populacji Niemiec do populacji Polski to : 83/38=2,18

Czyli w Polsce, w przybliżeniu, (bo konkretnych danych nie ma) umiera dziennie (ŚREDNIO !!) ok : 186/2,18= 85 osób. Większość z nich umiera w szpitalach.

Statystyk chorób onkolgicznych lepiej nie przytaczać - są po prostu zatrwarzajace. 10 lutego 2020 roku ogłoszono, że w Chinach na koronawirusa umarło 110 osób. Hmm! w Chinach żyje 1.4 mln ludzi. Tego samego dnia na świecie umarło ponad 26.000 ludzi na choroby nowotworowe, tyle samo na choroby układu krążenia, a ponad 3.000 popełniło samobójstwo.

Tylko w styczniu 2020 roku na świecie umarło prawie 650.000 dzieci poniżej 5 roku życia i 25.000 kobiet podczas porodu.

W samej tylko Polsce codziennie na zapalenie płuc umiera średnio 35 Polaków. Daje to ponad 12.000 osób rocznie.

Szkolna wiedza ciąg dalszy ... Co można znaleźć na temat wirusów.

Wirusy to zbudowane z białek i kwasów nukleinowych cząsteczki organiczne nie posiadające struktury komórkowej, które nie wykazują żadnych funkcji życiowych poza komórkami gospodarza.

Wirusy wykorzystują do namnażania mechanizm kopiujący zawarty w komórkach.

Zawierają materiał genetyczny w postaci RNA (retrowirusy) lub DNA, wykazują jednak zarówno cechy komórkowych organizmów żywych, jak i materii nieożywionej.

Budowa wirusów

Wirion to pojedyncza kompletna postać wirusa występująca w środowisku pozakomórkowym. W skład wirionu wchodzi materiał genetyczny oraz otoczka białkowa (kapsyd).

Materiał genetyczny wirusa stanowi tylko jeden kwas nukleinowy – DNA lub RNA. W zależność od rodzaju kwasu nukleinowego wyróżnić możemy:

• DNA wisusy – są to wirusy z genomem DNA np. wirus opryszczki, wirus brodawczaka;
• RNA wirusy – są to wirusy z genomem RNA np. wirus grypy, wirus polio;
• retrowirusy (RNA/DNA wirusy) – są rodzajem wirusów RNA, które w komórkach gospodarza przepisują RNA na DNA, np. wirus HIV

Czy wirusy są żywe?

Zależy od przyjętej definicji życia. Wirusy są zazwyczaj uznawane za żywe w „funkcjonalnych” definicjach życia, nie są zaś – w „strukturalnych”.

Funkcjonalne definiowanie życia, które musi spełniać każdy organizm, żeby można go było uznać za żywy. Musi on: być zdolny do rozmnażania się; wykazywać dziedziczną zmienność wpływającą na możliwości rozmnożenia się, czyli być zdolny do ewolucji. A zatem kryształy, priony czy wirusy komputerowe, choć potrafią się powielać, nie posiadają żadnych istotnych dziedzicznych cech, zatem nie są żywe. Wirusy biologiczne są według tej definicji żywe.

Strukturalne definiowanie życia polega na m.in.: rozmnażaniem wzrost, metabolizm, budowa komórkowa, z rybosomami i innymi organellami, materiał genetyczny przechowywany w postaci kwasów nukleinowych, występowanie białek i kwasów nukleinowych, ruch. Wirusy nie spełniają zatem przynajmniej jednego z tych warunków warunku.

Podstawowe właściwości wirusów.

Zdecydowana większość wirusów przedostaje się przez filtry mikrobiologiczne zatrzymujące bakterie. Największym znanym wirusem jest mimiwirus mający 400 nm, który jest większy od niektórych bakterii.
Wirusy posiadają na swojej powierzchni białka, które pozwalają zaatakować odpowiednie komórki. Poza komórką nie wykazują żadnego metabolizmu, nie są zdolne do wzrostu ani rozmnażania się.
Zakażenie komórki przez wirusy może przebiegać – w zależności od gatunku – na wiele sposobów. Jednakże niezależnie od występujących różnic, podstawowe procesy zachodzące podczas takiej infekcji są wspólne dla wszystkich wirusów.

Zakażenie organizmu.

Mimo wciąż nieznanych w szczegółach mechanizmów zakażeń wirusowych na poziomie organizmu, przy obecnym stanie wiedzy można wyróżnić dwa główne rodzaje zakażeń, oparte na miejscu występowania wirusa:

• zakażenia miejscowe – charakteryzują się występowaniem wirusa w określonym narządzie lub tkance i nie rozprzestrzeniające się na cały organizm. Przykładem może być krowianka, która dotyczy tylko skóry, albo grypa, w przypadku której atakowana jest błona śluzowa gardła.
• zakażenie uogólnione – dotyczy zwłaszcza chorób gorączkowych. Przebiega ono według następującego schematu: Wirusy przenikają przez nabłonek i podlegają wstępnej replikacji (mogą także powielać się w samym nabłonku). Po wstępnej replikacji dochodzi do przedostania się wirionów do krwi i chłonki. Efektem jest powstanie pierwotnej wiremii, której towarzyszy pierwszy rzut gorączki.

Wirusy atakują układ siateczkowo-śródbłonkowy, gdzie dochodzi do ponownej replikacji. Wiriony po raz drugi dostają się do krążenia, wywołując wiremię wtórną, której także towarzyszy gorączka.

W wyniku tropizmu tkankowego zajmowane są narządy docelowe, czego wynikiem jest powstanie mniej lub bardziej charakterystycznych objawów chorobowych. Najważniejsze narządy docelowe to skóra, wątroba, płuca, układ nerwowy i nerki.

Pomimo dużego wysiłku świata nauki, dotychczas nie udało się całkowicie wyeliminować wirusów. Główną tego przyczyną jest bardzo duża zmienność, czyli szybkie tempo modyfikacji białkowej otoczki niektórych wirusów. Powoduje to, że układ odpornościowy zaszczepionego organizmu, nie jest w stanie rozpoznać przekształconej formy wirusa. Duża zmienność genetyczna wirusów prowadzi do powstawania coraz bardziej zjadliwych szczepów, które co kilka lat wywołują groźne epidemie a nawet pandemie. Przykładem szybko ewoluującego wirusa jest wirus grypy, który jest wyjątkowo trudnym przeciwnikiem. Cechuje się on dużą zmiennością przez co człowiek od lat nie potrafi sobie z nim poradzić. Opracowywane są wciąż nowe szczepionki, które jednak szybko stają się nieskuteczne w walce ze zmodyfikowanymi szczepami.

Wirusy wywołują wiele chorób, których leczenie jest często bardzo trudne, gdyż nie posiadają własnego metabolizmu, który można by zablokować, jak to robią antybiotyki w przypadku bakterii.

Sytuację komplikuje fakt, iż zakażeniom wirusowym mogą towarzyszyć infekcje bakteryjne. Zakażenia mogą nawracać (latencja), mogą także wywoływać choroby nowotworowe lub też ujawniać się po bardzo długim czasie, doprowadzając nawet do śmierci. Wiele chorób wirusowych jest nadal nieuleczalnych (np. wścieklizna lub AIDS).

Leczenie infekcji wirusowej jest trudne i większości metod polega na ograniczeniu dalszego rozwoju infekcji, co przekształca chorobę wirusową w chorobę przewlekłą. Mały arsenał leków przeciwwirusowych można podzielić na:

• substancje wzmacniające układ odpornościowy w walce z wirusami,
• substancje blokujące rozwój wirusa, np. poprzez blokadę białek wirusowych,
• substancje blokujące białka receptorowe, uniemożliwiające przyłączanie wirusów do błony komórkowej.

Pochodzenie wirusów jest nieznane. Jest na nie kilka teorii, m.in.:

• są to wtórnie uproszczone organizmy pasożytnicze, być może podobne do riketsji
• są to pozostałości pierwotnych bardzo prostych organizmów
• powstały w wyniku mutacji genomu organizmu, który później stanie się ich gospodarzem. Komórki w jej wyniku zaczęły produkować wirusa. Można powiedzieć że wirusy wg tej teorii to rodzaj zaraźliwego nowotworu.

_______
przypisy:

1. https://www.doctormed.pl/info/interna/wirusy-lac-virus-trucizna/

2. https://eszkola.pl/biologia/znaczenie-wirusow-3482.html

3. http://www.biologia.net.pl/organizmy/wirusy-wiroidy-priony.html

4. https://www.poradnia.pl/wirusy-budowa-rodzaje-drogi-zarazenia-szczepionki.html

5. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/

6. Emil Piasecki

7. Swiss Propaganda Research

8. https://stat.gov.pl/