Znaczenie fal Theta w procesie kodowania informacji

Świadomość (kas. umysł) aktywnie uczestniczy podczas uczenia się nowych ruchów, zachowań, reakcji, zdobywania umiejętności. W którymś momencie nowa reakcja utrwala się i zostaje zapisana w podświa-domości (kas. jądrze umysłu).

Stan Theta (4-8 Hz) odgrywa znaczącą rolę w tworzeniu się pamięci długotrwałej. Potwierdziły to badania prowadzone na Uniwersytecie Columbia w Stanach Zjednoczonych, które wykazały istotny wpływ tego stanu na proces kodowania informacji (Summerfield, Mangels 2005). Informacje zdobywane w trakcie czuwania są reaktywowane w hipokampie (element układu limbicznego odpowiedzialny głównie za pamięć) podczas snu, co prowadzi do powstania ścieżek pamięciowych (Leszkowicz 2007). Proces ten jest najbardziej intensywny do ok. 7 roku życia gdy fale mózgowe dziecka utrzymują się na poziomie 4-8 Hz. (Artemowicz, Sobaniec 2011). W tym czasie następuje intensywny zapis kluczowych dla naszego funkcjonowania i dalszego życia programów. Chłoniemy z otoczenia wszystko nie kwestionując czy jest dobre czy złe.

To czego doświadczamy staje się dla nas najświętszą prawdą według której później żyjemy. Ta prawda kryje w sobie wszelkie nasze kompetencje i niekompetencje, które są dla nas tak oczywiste i niekwestionowalne jak to, że potrafimy chodzić, a nie potrafimy latać. Ten zapis nie działa wybiórczo. Przy okazji rejestru tego jak chodzić, mówić, utrzymywać się na rowerze następuje zapis całego systemu zachowań, reakcji i sposobów myślenia. Nie zawsze sposób w jaki coś przyswoimy będzie optymalny i odpowiedni w późniejszych etapach życia i jednocześnie nie tak łatwy do zmienienia.

Przykładem może być próba nauczenia profesjonalnego pływania osobę, która już nabrała pewnych nawyków ruchowych, dzięki którym utrzymuje się na wodzie i jakoś płynie do przodu ale są one nieprawidłowe i w znacznym stopniu ograniczają potencjał pływaka. Takie ruchy jest ciężko oduczyć i zastąpić prawidłowymi. Wyżej opisany mechanizm obowiązuje nie tylko w przypadku pamięci komórkowej odpowiedzialnej za reakcje ruchowe lecz obejmuje także nawyki, odruchy, schematy myślowe, wierzenia, przekonania i całą resztę tego co steruje życiem tworząc w konsekwencji nasze przeznaczenie.

Jak silny jest wpływ działania podświadomych zapisów dość ciekawie obrazuje znana historia o cyrkowych słoniach opisana przez nieznanego autora. Słonie były trzymane tylko przez linę przywiązaną do ich przedniej nogi. Bez łańcuchów czy klatek. Było oczywiste, że mogłyby w każdej chwili oderwać się od lin, do których były przywiązane, ale z jakiegoś powodu tego nie robiły. W bardzo młodym wieku te same słonie miały podobne liny przymocowane do ich nóg, z tą różnicą, że były przymocowane do cementu (nie tylko do kołka w ziemi). Bez względu na to, ile wysiłku wkładały po prostu nie mogły ich wyrwać i uciec. Ciągnęły te liny walcząc przez długi czas, aż któregoś dnia się poddały. Dziś są przekonane, że bez względu na to ile starań włożą, nie mają mocy na tyle by zerwać liny, więc nawet nie próbują.

Dla nie programowanego w ten sposób słonia lina nie stanowi najmniejszej przeszkody. Programowane słonie są więźniami nie lin ale ich własnych przekonań zaszczepionych w ich umysłach. Historia ta dowodzi do jakiego stopnia przekonanie może ograniczać możliwości. Warto rozważyć czy to na pewno siła wyższa, fatum, karma, Bóg sterują naszym materialnym losem czy może dotychczas zgromadzone programy trzymają nas jak na łańcuchu bądź przeciwnie umożliwiają zdobywanie finansowych szczytów.

kas. - komentarz autora strony